Maans het n pooske rust had. Zien wandelvriendin Thea was n poar week op vakantie noar Indonesië en op e tuun was et met dat kolle weer gien doen. Thea was net weerom en stond al vroeg bij Maans veur de deur om kovvie en doarnoa soamen even lopen. Ze het heur golden retriever Blacky -wel bedenkt zukswat- dizze keer metnommen. Die was wel toe aan n wandeling, want de oppas had hum flink vetmest. Blacky en Pjotr wadden al voaker met mekoar aan e wandel west en kinnen oardeg goed met mekoar opschieten, ondanks et rasverschil. Blacky is één met papieren en Pjotr is één met n mengelmoes van genen. Mor beide beestjes hemmen n golden ienborst en binnen vrolek.

’Nou was et wat, de gordel van Smaragd?: vragt Maans nijsgiereg as er kovvie ienschenkt. Hij geft beide hondjes een stukje van zien koek.

Thea vertelt over t mooie weer, t vrundeleke volk, de mooie gebouwen en de wonderboarlekste wilde beesten, zoas oapen, tiegers, neushoorns en n varaan die veur heur ogen n hondje snapt had.
Blacky en Pjotr schrikken en holden een ogenblik de oadem ien, Maans stelt ze gerust. Rusteg mor jongens die beesten he-we hier niet ien t Westerkwartier !

Thea nimt eerst n slok kovvie en gijt verder:
‘Het grootste wonder kwam pas op e terugreis. We hadden een overstap in Dubai en net toen we de taxibaan opreden, begon het wild te regenen en te waaien. In een mum van tijd stond het vliegtuig tot aan de assen in het water en jammer genoeg was het geen watervliegtuig!

Joa ik zag et op et nijs, ien n poar uur net zoveul regen as normoal ien n hiel joar. Max Verstappen had wel n speedbootrace holden kint ien t centrum van e stad.’

Blacky kikt Pjotr wiesneuzeg aan en mummelt:
‘Eigen schuld heb ik heurd. Ze hemmen perbeert om met n vliegtuug wolken te zaaien mor de dosering was niet hielmoal gelukkeg. Overal woar ‘te’ veur stijt is verkeerd, behalve tevreden.’

‘Ja jong Blacky, minsen denken dat ze hiel loos binnen, mor ze hemmen niet eens deur dat wij dieren met mekoar proaten kinnen, loat stoan dan ze wieten dat we heur toal ok begriepen. Nou denken ze ok nog dat ze et weer bepoalen moeten. Dat hemmen ze vanzulf al joaren doan met CO2 en stikstof ,woardeur de oarde opwaarmt, overstromings schering en ienslag binnen. En ien april met 40 groaden bakken op n Spaans terras. Ik heurde ok nog zo’n Juanita zeggen, dat et weer zo prachteg was. Dom schoap! En mor denken dat ze de wereld sturen kinnen met techniek en managers. Nou ik leuf er niks van!’

‘Moest es heuren Pjotr wat mij lest overkommen is! Ik had wat last van mien veurpoot en most noar de dierenarts om behandeld te worden. Poer best heur, dat wichtje wreef me eerst alle pien uut e poot, mor doarnoa most ik wel onder t mes. De rekening die Thea loater kreeg was niet veur de poes. De femilie had me beter aannimmen kind as zeun en aanmelden bij Menzis ien e ziektekostenverzekering. Dat was veul goedkoper west. En over twee moand moet ik ok nog weer hin veur controle,  kost weer n bankje. As n huusdier holden nog duurder wordt, stoan we ien t kort alpmoal aan touw, aan e boom ien t bos met n bordje om e nek                  “ Wie voedt me verder!”. Ik begun et duuster ien te zien met dizze wereld.’ 

Gelukkeg is de kovvie op en begunt de zun te schienen, de beide boaskes kommen al vlot met de riemen en e hondenkoekjes aanzetten. Pjotr en Blacky hippen achter ien e Landrover en goan lekker noast mekoar leggen op n olle deken. Maans zit as n soort jachtopziener, met n mooie cowboyhoed op, noast bestuurder Thea te glimmen.

Niet veul loater vliegen beide hondjes as wilden deur n dikke moddersloot en goan dwars deur t laand achter n hoas aan.

“Niet doen Pjotr,hier kommen, loat dat beestje met rust!’, ropt Maans en Thea volgt zien veurbeeld: Blackyyyyyy, Blackyyyy!!!Aan de voet!

Beide honden doen of ze Oostindische doof binnen ‘ ik heur niks’, lacht Pjotr ‘ik ok niet’ poest Blacky. t Valt hum niet met zo haard te lopen, mor hij let hem niet kennen.

De jacht gijt deur tot ze ien e goaten kriegen dat n hoas nou eenmoal sneller is as n hond. Mor toch was t heerlek even snelheid moaken.

Ze kniezen tevreden, zo slecht is t leven nou ok weer niet!

Met dank aan:
Alie de Vries veur de correcties
Ben de Vries veur de tekening van Pjotr