Met dat mooie aprilweer mag Maans groag op e fiets klimmen en noarmoate de reiskes weer wat regelmoateger binnen, wordt de conditie ok weer beter. Een poar week leden stond de elektrische hulpstand van e fiets steevast op 4, of er nou veur of tegenwiend had. Vandoag waait et host niet en is standje 1 genog.

’t Veurjoar pakt al mooi uut Pjotr’: Maans wrift et hondje steveg over zien kopke.

Nou het Pjotr doar n gloepende hekel aan, want sums wrift Maans hum de oren host van e kop met zien knoestege klauwen. Mor lekker buten weden dat moakt weer veul goed. As ze n fietspadje iensloagen zien ze n groepke fietsers stoan. Maans knipt ien e remmen mindert voart en zigt dat zien kammeroad Paulus bij et groepke omlopt.

‘Wat nou mannen, pech onderweg?’, vragt Maans.

Paulus wiest noar n stuk laand: ‘Moest es kieken wat doar lopt jong, dat is n dikke piek!’

600 Meter verderop lopt een grote vogel, as n kip zunder kop, hinneweer.

‘Me dunkt dat is n struusvogel’, mient Paulus, ‘Zil wel ontsnapt weden uut Boerakker! Ik kom niet bij zo’n beest ien e buurt, want mij is wel es verteld, dat ze beste tikken uutdelen kinnen. En ik goa over 2 week op vakantie en dan wil ik niet met n broken poot op e bank zitten!’

‘Een struusvogel is nog veul groter!’, mient Maans.

Pjotr wordt uut zien mandje tild, pist tegen een dampoal en lopt dan t laand ien richting de grote vogel.

‘Pjotr, hierkommen! Straks krigst n flik! Kom hier, doe gek!’

Mor Pjotr dut net asof er OostIndisch doof is en lopt rusteg deur. Op 20 meter van e dikke piek roakt er toch wel onder de iendruk en gijt rusteg ien t gras zitten.

‘Bist wat kwiet Pino? Lopst al hinneweer?’ Pjotr het dudelek de lolbroek weer aan vandoag!

‘Pino, Pino, wie is Pino?’, vragt de vogel, ‘Ik ben ToeDu, de Nandoe en ik ben mien huus kwiet. Ik wiet werkelek niet woar ik hin moet en ik heb zo’n allemachtege honger!’

‘Bist dan n soort jonge struusvogel, ToeDu?’

‘Nee man, struusvogels binnen veul groter dan Nandoes. Wij kommen uut Amerika en zij uut et oosten. De dommen uut et Oosten zal ik mor zeggen! Mor hondje hestoe n idee hoe ik weer thuus kommen kin.’

‘Ja, ik wiet natuurlek niet woardast weg komst, mor ik heb wel n idee om dij te helpen. Ien e buurt van Boerakker is n soort opvang-asielzoekers-centrum veur grote vogels. Wiest wat we doen. Ik loop deur t laand richting Boerakker en astoe dan achter me aan lopst, komt vast alles goed. Doar wieten ze wel wat ze met dij aan moeten en ze hebben vast en zeker wel wat piekenvoer veur dij.’

‘Goed plan, hondje, ik volg!’ 

Pjotr begunt deur t laand te lopen richting Boerakker met Toedu ien zien kielzog en heurt Maans vanof de weg brullen.

‘Hierkommen Pjotr! Kom hier!!’

Mor Pjotr blift mooi op 200 meter van e weg, deur t laand lopen, Toedu volgt hum trouw. Op e weg is al gauw n stoet van 5 fietsers te zien die Pjotr en Toedu ien n soort van optocht volgen.

‘Mooie optocht ien e veurjoarszun’ zeit Toedu.

‘Kiek, dat was krekt mien plan!’, Pjotr gniffelt tevreden.

‘Krieg ik over n poar week met Koningsdag vast n lintje, as redder van de verdwenen Nandoe!’

Met dank aan:
Alie de Vries veur de correcties
Ben de Vries veur de tekening van Pjotr