Wat n dag! Ik heb n hekel aan dizze duustere winterdoagen. Je kommen ien t duuster van t berre en de naacht begunt al ruum veur t oavendeten. As dan de regen ok nog es  stoareg en gestoag uut e grieze lucht drupt en de stroat glimt van gliezerege klei en wotter, dan is het n dag  om ien huus te blieven en dat doe ik ok!

Onveurstelboar, al weer negen moanden leden dat we van e boas  et verzoek kregen om twee week thuus te waarken. Dan zol t wel weer wat overwaaid weden. Al gauw bleek dat die twee week met gemak twee moanden werden. En toen was t zummer en genoot ik van n laang uutrekte vekaansie, as n soort pre-pensioen. Smörgens aan t waark en smiddags veur mezelf.

Toen et wat begon te kriebeln om met collega’s te ouwehoeren, kon t kantoor deels open. Vremde ervoaring dat we eerst op de ientekenliest kieken moeten of er nog ‘plaats in de herberg’ is. En dan een ritueel van handen desienfecteren, via strikte looproutes en bureaublad poetsen, veurdat je aan de slag kennen. De lust tot kantoorwaark sloeg bij mij gauw dood, net lauw bier.

Ien oktober mos et spul weer op slöt en nam ik me veur om ien n lange wintersloap te goan. Ik poetste mien thuuswaarkplak op, zoas n beer zien winterhol op orde brengt en gaf me der snurkend bij del. Mien 20-joareg jubileum bij de boas, de kerstborrel en de VrijdagMiddagBorrel vierde ik digitoal. Ok wel makkelek, as je der zat van bennen, loat je t scherm uutvalen en stuur je n appke ‘Volgens mij ligt mijn WiFi er uit!’. Dan kin je overgoan tot de orde van de dag, pasta of bruune bonen.

Wat ik mis is soamen muziek moaken en met ‘Kom op Verhoal’ vertellen en mekoar wat veur de gek holden. We hadden veurzichteg wel wat plannetjes uutbroed, totdat komisch duo Rutte & De Jong as 2 dikke eulifanten et verhoaltje uutbliezen. Ik kon al nooit bot lachen om die twee! Het vizier mor richten op WK-dart, de TOP-2000 en het 2021 en wederom over tot de orde van de dag, pasta of bruune bonen en de Corona-kilo’s, die doar bij heuren.

Vanmörgen ging t nog wel. Ja t was om half acht, toen ik op mien thuuswaarkstoel schoof, nog duuster,  mor de zun had vrij spel. De eerste Teams-collega vanuut et verre Westen, verbrak de dreum bruut: ‘Het regent hier enorm en dat schuift door naar het Noorden’. Van je collega’s moe-je mor hemmen, ze wieten je wel op te montern. Zwiegend klik ik deur mien mail en wacht op de eerste druppen.

Om 10 uur rinkelt de tillefoon. Dochterlief aan e lijn met et bericht dat ze noar de GGD moet. Ien heur anderhaalfmeter-omgeving is n positief Corona- geval, dus besmettingsrisico.

Gloeiende, gloeiende…., dat verandert de kerstplannen. Guster was ze hier nog met vriend, puzzelboeken, internet en wiesheid om ‘Dr. Denker’ op te lössen. Krant midden op toavel, stoelen der om henne, drök met mekoar reveln ‘Is dat niet dit.., bennen dat gien.’ Eerst et ploatje met de publieke vraauw eefkes oplössen, dan n poar ienkoppertjes en t ging as n dolle, want om negen uur resterende der nog mor drie.  Met dichterleke vrijheid en de drievende kracht van de slagzin, kwammen we der uut:  ‘Dit moet et dan wel weden!’. Tröts op onszelf,  teamwaark ien Corona-tied. Doar kon de overheid een veurbeeld aan nemmen. Moe- we met e kerstdoagen mor n nije uutdoaging zoeken. Dizze put zit er op!

Mor as bliekt dat zij Corona hemmen, dan ontkommen wij der ok niet aan! We hadden et der guster nog over had  ‘Stel je veur dat  één van ons wat overkomt, wat dan?’ Ik had dat n beetje votwuift. We hemmen gien spier last, de meeste besmette mensen kommen hielmoal niet ien t ziekenhuus en goan der niet aan dood. Auto rieden of skiën is gevoarleker, mor toch begun ik hum te kniepen. Plak op de IC zal der niet meer weden met dizze RIVM-ciefers.

En Kerstdoagen wordt dan ok, vriezers vol vlees mor gien eters. Schilt n reis noar de keesboer, want et fonduestel blift weer n joar ien e kast. Al die sukkeloatjes moet ik zelf oppeuzeln en wat te denken van die flessen wien. Ik mag drekt wel begunnen. Woar is de kurketrekker! As de zun ons om kwart veur vief verloat. heb ik mien eerste glas al ienschonken en n brok olle kees en dreuge worst ofsneden. Et kin nou nog! Om vief uur trilt de mobiel. Een appke met twee resultoaten van n sneltest. Negatief, op dit moment geen besmetting. Dat is goed nijs. Ik klok mien glaas vlug leeg, schenk nog es ien, snie nog n haalve dreuge worst op, want der is weer hoop!

Op noar 2021, met langere en meer heldere doagen en n dikke pries met ‘Dr Denker’.  Reken der mor op!