Broakend warm weer vandoag, mor Maans het òfproat dat ze vandoag weer n stukje wandeln goan, dus vroeg uut e veren en e rugtas ienpakken. Extra fles wotter met veur Pjotr, al drinkt die liever wotter uut e sloot.

Rond negen uur komt Thea, Maans zien wandelvriendin, met heur woagen veurrieden en noa n kopke kovvie wordt Pjotr achter op e bank dirigeerd en is et spul kloar veur vertrek.

‘ Zeg jij het maar Maans, waar gaan we vandoag wandelen?’

‘Me dunkt we goan et nije wandelpad ‘ De Drie Polders’  mor es perberen, dat is dit veurjoar opend. Dat is stief aan et Lepterderdiep en ik heb doar ien t verleden wel es aan t slootschonen west bij de Gave. Ik ben wel benijd hoe dat er nou uutzigt.’

Thea geft gas en Maans loodst heur via de Pasop, langs de snelweg noar n parkeerplakje bij t diep. Pjotr hipt de auto uut en duukt de wal ien om te pissen en drekt mor eefkes wat te drinken. Want et is al flink warm.

‘Kiek doar verderop stijt n mooie uutkiektoren, stief bij Pasop, doar lopen we op aan.’

‘ Wat n vreemde naam Pasop, voor wie moet je oppassen, witte wieven, wolven of moeras?’

‘ Ik zil et alpmoal vertellen, eerst mor eefkes aan e loop!’

Et is n schitterende dag en as ze midden ien t veld binnen, vliegen luwerkes en aander vogels om heur hen. Et wandelpad is inderdoad noagelnij, met mooie brugjes en zukswat.

‘ Kiek Thea, vroeger wadden dit de hooilanden van Lepterd en Midwol. Voak land woar niet zo veul aan te verdienen was omdat et zo nat was. Boeren joegen dan hokkelingen en aander jonkvee et gebied ien en de boas van e herberg, bij de iengang,  kreeg n poar cinten om een ‘ oogje in het zeil te houden’. Vandoar de Pasop. Mor de boeren mosten zelf ok oppasen dat ze niet te lang ien e herberg zitten bleven. Aans kwammen ze slingerendeweg en zunder cinten weer thuis. Mosten ze ok nog oppasen veur ‘moeders de vrouw’. ‘ 

‘ Mooi verhaal Maans, dat jij dat allemaal weet!’

Ze kikt hum bewonderend, host dwepend aan en Pjotr schudt met zien kop. Dwoasheid!

Niet veul loater binnen ze bij de uutkiektoren, die wel n meter of 8 hoog is. Thea klimt drekt noar boven en Pjotr wil de poot op de eerste tree zetten, mor Maans holdt hum tegen.

‘ Traplopen is niks veur dij Pjotr, blief doe mor mooi ien e schaa onder de toren. Moest wat wotter?’

Mor et hondje is de boskes al ienschoten en lebbert wotter uut n poeltje.

Boven op e toren geniet Thea van t mooie uutzicht en Maans wiest as n volleerd gids aan. Lepterd, Eemtil, Onlanden, Leekstermeer… Thea pakt n dikke reep sukkeloa, dat al n bietje smolten is, uut heur tas en die smikkeln ze met zien beiden op. Et leste stukje holdt ze ien handen.

‘ Dat is voor Pjotr straks!’

Maans pakt et aan, mor reageert verder niet. Ze het vast gien idee dat hondjes slim ien e schieterij roaken van sukkeloa en hij stekt et restant snel ien zien kontbuus. Eenmoal beneden geft er Pjotr eerst mor n hondekoekje en dan lopen ze langs de Gave weerom noar de auto.

Eenmoal thuus stapt Maans uut en zigt Thea n smirrege  bruune streep op et leer van e bijriederstoel.

‘ Wat nou Maans, een ongelukje? Je het een vieze bruine streep op de autostoel gemaakt en een vlek op de achterkant van je broek. Het lijkt wel alsof …’

Maans het al rap deur wat er aan e hand is. t Restje sukkeloa is smolten! Hij struupt noar de sloapkoamer om hum te verschonen. Pjotr is de tuun ienlopen, komt doar buurpoes Minoes tegen en begunt hard te lachen.

‘ Liefde moakt blind Minoes, mor ik wist niet dat je der ok van ien e schieterij roaken konden!’

Met dank aan:
Alie de Vries: veur de correcties
Ben de Vries: veur de tekening van Pjotr