De Lauwers speelt een belangrijke rol in mijn leven. De rivier is voortdurend in mijn buurt geweest en heeft vorm gegeven aan ons landschap. Ik mag daar graag op vertellen en vind het leuk dat ik dat op 6 maart 2024 in de Hervormde Kerk van Gerkesklooster mag doen.
Binnen Stichting Mien Westerkwartier leefde al lang het idee om bewoners en bezoekers met behulp van een PubQuiz kennis te laten maken met het Westerkwartier. Tijdens de kwis worden de deelnemers bevraagd over zaken als topografie, geschiedenis en cultuur, alles met een relatie naar onze directe leefomgeving.
In februari 2024 hielden we de WKKK ten doop bij de ouderenmiddag in Visvliet en dat werd direct een erg mooi middag. Boeken kan door een mail te sturen naar info@mienwesterkwartier.nl.
Het resultaat zal in maart beschikbaar komen op de websites van de betrokken partijen.
De liefde tussen Maans en zien wandelvriendin Thea is ien e winterperiode behoorlek bekoeld. Maans is n mooi-weer-wandeloar en Thea het al n poar keer nul op t rekest kregen as ze hum met hemmen wol op n winterwandeling.Van e week hing ze weer aan e telefoon:
‘Maans als we mee willen doen aan de ‘Tocht om de Noord, dan moeten we ons direct aanmelden, dat kan op 1 maart om zes uur smiddags!’
‘Dat moest wel zelf doen wicht, want ik heb ja gien computer en internet. Doar begun ik niet meer aan op mien leeftied. Et interesseert me ook gien bal.’
‘Maar Maans je hebt toch wel een kennis of buur, die dat voor je kan doen!
Ja, dat is woar buurvrauw Warres het n Ipad en zit er altied op te priegeln en te doen. Ze besteld van allerlei rommel en kleren op dat ding. Hij zigt et wel, elke dag komt er wel weer zo’n wit buske bij heur aan e deur. En as Maans es bij heur op e kovvie komt, moet er drekt alle foto’s van e kleinkiender op dat ding zien. De één is op vakantie ien Japan, de ander het n nij huus bij Drachten. Niet dat hum dat wat schelen kin mor hij knikt altied wel vriendelek lachend asof er et prachteg viendt. Maans het dan wel n hekel aan alles wat digitoal is mor sums kin t niet aans. En met vrauw Warres is wel wat te regeln. Maans zal op 1 meert bij vrouw Warres kommen te eten, graauwe aarten met spek gijt ze moaken. Om zes uur kin er koarten kopen. Thea dut dat dan ok, achter heur eigen IPad, dan hebben ze twee kansen.
‘Ik zet mien IPad een dag van te veuren alvast aan e stroom en astoe dan Pjotr metnimst, dan het Minoes ok wat aansproak!’, zeit vrauw Warres.
Maans gijt noar de winkel veur wat sukkeloa, lekker bij de kovvie noa t eten en nimt ok wat kattesnoepkes met. Rond half zes komt er aan ien t huus van e digitoale mogelekheden.
Vrauw Warres stijt ien e keuken en heur eigenwieze kat Minoes begunt demonstratief te bloazen as Maans en Pjotr der ien kommen. Pjotr keert heur drekt de kont toe, ‘wat doe snötding, wat wolst’ gromt er. Ze biendt onmiddelek ien, met Pjotr valt niet te spotten, die holdt niet van kokeleko. En ze wiet best, één knauw van Pjotr en ze i-der west. Maans redt de situoatie en begunt met e kattesnoepkes te struien. Een poar tellen zitten kat en hond gebroederlek te knabbeln.
‘Gien idee woarom dit spul kattesnoepkes hiet, ik lus er wel pap van.’, smakt Pjotr luudruchteg.
Hij zigt dat Maans et puutje met snoepkes onbeheerd achter let en sleept et votdoalek de kattemand ien. De liefde van e kat gijt bliekboar ok via de moag, want van bloazen is gien sproake meer. Met e puut tussen heur ien zitten Pjotr en de Minoes noast mekoar ien e te kleine kattemand.
“Hoeveul koartjes moeten we bestellen Maans?’
‘Liefst 4 mor 2 is ok al mooi.’
‘Wie lopen er dan met dij met?’
‘ Paulus, Thea en heur vriendin.’
Buurvrauw Warres dut net of ze onneuzel en niks niet nijsgierig is. Ze het, net as Maans ok uutzicht op e weg en de veurdeur van e buren. En dan kin t niet aans dan dat ze de witte mini al n poar keer zien het. En ok de doame die der uutstapt en bij Maans aanbeld.
‘ Is Thea dien nije vriendin?’
‘ Nee dat niet, ze is gewoon trauwd, mor heur man hold niet van wandeln en ik wel, dus lopen we voak soamen op. Verder gien aanschopperij of zo!’
Noa n kop kovvie is et host tied dat de ienschrieving open is. Thea het al n appke met “Nog 5 minuten, zit je klaar?” stuurd. Buurvrauw lopt noar t aanrecht om heur I-Pad te pakken, mor komt beteuterd weerom en holdt de stekker, die niet ien t stopcontact zeten het ien e lucht.
‘ Ik docht dat ik hum guster aan e stroom zet had, mor ….’
Ze zet de I-pad aan, t beeldscherm knippert eefkes mor et scherm blift zwart.
Maans pakt zien telefoon en appt noar Thea ‘Geen succes, accu IPad leeg!’.
Pjotr en Minoes kieken mekoar soamenzweerdereg aan en proesten et uut: ‘ Succes, puutje leeg!’
Met dank aan:
Alie de Vries veur de correcties
Ben de Vries veur de tekening van Pjotr
‘Kom op Pjotr, we goan bij Paulus op e tuun kieken!’ Nou de winter gien nije kaans meer krigt, wil Maans op e volkstuun kieken. Je kinnen immers nooit vroeg genog begunnen met spit- en zaaiwaark. Maans het ien e vensterbank al wat bakjes met zoaden stoan, die zelfs de kopkes al boven grond uutsteken. Buten liekt et werkelek woar wel of et veurjoar n moand eerder begonnen is. Eind feberwoarie en e meeste bomen botten uut en e veurjoarsbloemen kleuren al.
As ze op e tuun aankommen stijt Paulus zien fiets tegen et tuunhuuske en eefkes verderop het er zien fietskar del zet met n dekzeil der over. Paulus heurt de fiets van Maans rabbeln en as Pjotr ok nog es een welkoms blaf heuren let, wiet er genog. Het is doan met e rust! Hij draait n sjekje en laangt Maans et puutje Drum aan, mor die weert et òf.
‘Gien smokerij meer veur dizze man. Ik heb van e winter genog last van e longen had. Ik bin stopt!’
‘Dat zil me nij doen Maans, bist wel voaker stopt en dan noa één, twee week smooktest al weer as n plietzie!’
‘Nee werkelek woar man, ik heb nou veul meer lucht. Hielemoal bijtrokken noa die Covid-aanval! Mor wat hest doar achter op dien fietskar stoan jong? Nij holt veur et tuunhuuske, of een stel tuunstoelen?’
Paulus lopt richting fietskar, knupt et dekzeil lös en zwaait et uut zied. Achter op e fietskarre stoan drie holten peerdjes, ze lieken wel van n draaimeulen te kommen.
‘Et is toch niet woar Paulus? Doe dust toch niet met aan die gekte van die bomenknuffeloars, die vienden dat holten peerdjes ok pien vulen. Ik heb nog nooit dikkere onzin heurd. Dat n blinde vink eerst n beest west het dat snap ik, mor n vishengel was toch nooit n vis!’
Paulus het één van e beestjes van e kar òftild en vrift hum met n olle schuddeldoek wat schoon.
‘Nee jong, dizze schuurvondst heb ik lestdoags bij boer Visser doan. Nije hobby van mij. Kieken of er wat biezunders ien e schuur van olle boertjes stijt. Ik had veureg noajoar American Pickers op televisie zien en docht toen, dat kin hier ok ien t Westerkwartier!’
‘En hest al meer biezunders vonden?’
‘Jazeker, lestdoags heb ik ien Nijhoof een olle puch opdukeld en bij Grodegast een partij olle hoamers, boren, polstokken en vlintkloppers kocht. En molleklemmen, kiek die heb ik al bruukt ien e tuun!’
Pjotr i-de tuun op lopen en zigt n mol op e rug ien e modder leggen. Noast et beestje leit n lut gebeldskopke met n lange holten pin veurop.
‘Hé mol, dit joar noar t carnaval west met dat masker?’,grapt huushumorist Pjotr.
De mol rolt gniezend op zien buuk en trippelt richting de hond.
‘Zo te zien bistoe gelukkeg gien mollehondje, dat scheelt weer zoveul. Ik zil dij es eefkes vertellen wat ik hier ien mien molleklauwtjes heb.’
Hij stekt et maskertje demonstratief de lucht ien.
‘Die knurft op e tuun het noar zien idee last van onze aanwezegheid en besloot om wel 10 molleklemmen ien e grond te steken. Die truc is vanzelf al eeuwen old en dat hemmen wij mollen al lang en breed deur. As de klemmen zet binnen, gijt er n ploegje EM-ers veurop met et gebeldskop op e kop. Komen ze n klem tegen, dan klapt er op t holt, wij kinnen dan lekker ons gang goan. No problemol dus!’
‘EM-ers? Wat binnen dat?’ vragt Pjotr. ‘Eerste Mollers!’ zeit de mol lachend.
Maans en Paulus kommen e tuun op en Momfert de Mol schut snel onder de grond. Hij verget zien hulpstuk, mor Pjotr gijt er snel bovenop leggen. De mannen zien et niet.
‘Ik snap er gien fluit van Maans, de hiele tuun zwart van e mollebulten en nooit één mol ien mien klemmen. Ik wiet werkelek woar niet wat ik verkeerd doe!’, moppert Paulus.
As de mannen eefkes niet kieken pakt Pjotr et hulpstukje ien e bek en schuft et achter n bessenboske. Minsen denken dat ze loos binnen, mor dat valt slim tegen!
——
Met dank aan:
Alie de Vries veur de correcties
Ben de Vries veur de tekening van Pjotr
Hondenbrokjes, melk, brood ….. en n Grunneger worst, dat had Maans op zien boodschappenliestje schreven. Hij ging toch mor even met Pjotr aan e rit en zo hadden ze dan ok drekt n doel. Hij parkeert de fiets ien t fietsenrek even veurbij de winkel. Pjotr blift ien e bak achterop de fiets zitten as Maans de winkel iengijt. Pjotr viendt et niet slim om even te wachten. Hij let zien kop op e raand van e bak hangen en kikt wat om hum hin.
n Stukje verderop zigt er n labradoodle die vastbonden is aan n hek. Hij ropt en scheurt aan zien riem, dudelek niet tevreden met zien ‘onvrijwillige opsluiting’.
‘Man moak die niet zo drok, dien boas komt vast zo weer!’, blaft Pjotr, ‘Ze lopen er gien stap harder om astoe hier aan et roazen bist. Moakst de kiender alpmoal bang met dat geblaf en gedoe!’
De blafblafdoodle kalmeert en schut votdoadelk ien e slachtofferrol.
‘Ja sorry heur, mor twee week leden heb ik hier de hiele middag vastzitten. Mien boas was ien e winkel aan e proat roakt met zien nije buurvrouw en was bliekbaar zo onder de iendruk van heur, dat er vergat om mij met te nimmen noar huus. t Was mor goed dat de winkelier wist wel mien boas was. Eén van e jongens van e vulploeg was dapper genog om mij lös te moaken en noar huus te brengen. Nou begripst zeker wel dat ik doodsbenauwd bin dat ik hier weer de hiele middag vastzit.’
‘Ja dat snap ik, mor t zil toch wel n bietje metvalen. Dien boas het vast lering trokken uut et verleden. Is t nog wat worden met die nije buurvrouw of had ze al verkering, grapt Pjotr’.
‘Volgens mij is de liefde alweer overbetert. Die buurvrouw zag er wel parmanteg uut, mor ze had ok veul kapsones en doar moet mien boas niks van hemmen. We lopen et huus nou stroal veurbij, ok al stijt ze ien heur nachtpon veur t roam noar ons te wuiven. De boas kikt recht veur hum uut. Butendes het er n lieve vriendin uut Polen, ze waarkt hier bij de boomkweker.
‘Mien boaske, zeit altied, je hemmen mor één goed stee neudeg! Dat liekt me hier et geval!’, zeit Pjotr en hij gooit er nog n mooie zelfbedochte spreuk achteraan: ‘Al liekt et gras aan e overkant nog zo groen, één is beste en doar moe-je t met doen’.
Hij gooit de kop ien e nek en goelt van e lach om zien eigen grap.
Met kommen er twee kirrels ien bedriefskleding noar buten, met n man tussen heur ien. Ze hemmen de man de aarms op e rug draait en et is dudelek dat er de winkel uutwaarkt wordt. Maans komt er kopschuddend achteraan. As et winkelpersoneel de man löslet, vloekt er n keer flink en lopt er op e blafblafdoodle òf. Vergrelt knupt er de riem lös.
‘Kom Pluto, noar huus! Hier kom ik van mien levensdoagen niet weer. As winkeliers veur eigen rechter speulen goan, dan is t hek van e dam!’
Maans is noast de man stoan goan. Hij kent hum wel van t toneel en vragt hum òf wat er gebeurd is.
‘Wat is er loos Joop. Woarom mostoe met bruut geweld de winkel uutknikkerd worden?’
‘Ach man. Die nijmoodse rommel ien e winkel ok. Twee week leden hemmen ze hier n zelfscankassa installeerd en ik wol dat es perberen. En ja heur. Ik kreeg controle en toen bleek dat ik et verkeerde soort broodjes ientikt had. Die ik ien t puutje doan had, wadden vief cent per stuk duurder, dan wat ik òfrekend had. Ik most n dikke boete betoalen vanwege oplichting en mij werd te verstoan geven dat ik hier beter niet weer kommen kon. Mor ik zal t die zeggen, mij zien ze hier nooit weer!!
‘Mor doe moest toch boodschappen hemmen Joop.’, ziet Maans, ‘Dan zalst noar t dörp verderop moeten en doar hemmen ze vast ok al n zelfscankassa.’
‘Ik goa wel noar n gewone kassa met zo’n vrundelek wichtje. Die moet ok waark holden en dan heb ik gien gezeur achteròf’.
Pjotr en de labradoodle kieken mekoar kopschuddend aan. Wat kinnen minsen toch moeilek doen om n poar cinten. Relaxs man!
< met dank aan Alie de Vries, die der altied weer een lekker sauske overhen giet!>