De uutkomst van e Kerstmoaltied was dat ze met zien zessen metwandeln goan aan de ‘Harrie’s Barre Bakkers Winter Wandeltocht’ ien Gruupskerk. ‘Een smaakvolle winterse wandeling rondom Grijpskerk’ ston ien n aankondiging en Thea en Maans wisten nog van veureg joar dat et zeker de muite weerd was om met te lopen. Dit joar goan Paulus, Egbert en Thea’s vriendinnen ok met.  

‘Kunnen de honden ook mee Maans!’, vragt Thea. 
‘Ik zol niet wieten woarom niet. Et is ien e vrije natuur en as we aargenswoar deur n winkel of museum lopen moeten, dan loop ik wel om met de viervoeters!’ 

Dat is dan regeld. De hondjes Niels en Pjotr binnen dat wel went en nou mor hopen dat dat mormel van Thea zich niet weer zo aanstellen zal as bie de Tocht om de Noord. 

De ‘Smaakvolle’ wintertocht is pas over twee weken, dus wil Maans eerst eefkes proeflopen. Hij het immers nije schoenen kocht en dan wil je niet drekt een hiele barre tocht moaken. Dus eerst mor met Pjotr veurop op e fiets noar Nuus. De fiets komt op t parkeerplak van museum ‘t Rieuw’ en de nije schoenen, werkelek dure krengen heur, kommen uut e fietstas. 
‘We lopen eerst n stukje over t verharde pad Pjotr. Dan straks mor een stukje over minder begoanboare poaden!’ 

Ze lopen veur de Coendersbörg langs noar et westen, richting Moarum. Et zuntje schient, mor t is wel vris om e neus. Vlak veur n handelscentrum zet Maans hum del op n bankje en begunt aan e veters te peutern. 
‘De nije sokken toch ok mor eefkes perberen!’  

Pjotr moakt gebruuk van e gelegenheid om e bloas te legen en roakt aan e proat met n voalbruune pony. 
‘Mooie wereld hier ien Nuus, woonstoe hier al lang!’  
‘Best wel ja, al kom ik van oorsprong uit Blaricum. Ik heb connecties met et handelscentrum verderop en die zorgen goed voor mij met wortels en hooi!’ 
‘Dat is mooi jong, mor lopt dit pad hielemoal deur tot aan Moarum? 
‘Jazeker, nog een beetje verder zelfs. Jullie lopen op nu op de Oudeweg die precies op dit punt overgaat in het Malijkse pad, één van de oudste kerkepaden van Nederland. Je mag je gelukkig prijzen dat het er zo mooi bij ligt. De andere kant op kun je helemaal door tot Tolbert!’ 

Maans komt kreunend en steunend ien t enne en fluit noar Pjotr. Ze sloagen links òf toe t zuden ien. Pjotr het al zien dat Maans een bietje met zien linkerbien trekt. Schoenen toch niet OK? 
‘Kom Pjotr, we goan binnendeur, dan kommen we zo weer uut ien t Coendersbos!’  

Halverwege de lange weg richting t zuden lopen ze t hiem op van n bedrief met allemoal stienen beelden. t Idee is om eefkes verderop over twee stukjes land te lopen en bij et bos uut te kommen. Maans is nog gien 10 stappen et terrein op as der n joekel van n bouvier aanvliegen komt met n bult geroas en geblaf en t schoem op e bek. Pjor stekt de steert ien e lucht, let zien tanden zien en dut n stap noar veuren, met veul bravoure lopt er op de bouvier òf: 
‘Kin et niet wat minder rötzak!  Wij willen allinneg mor eefkes dreug noar de overkant lopen. Hufst drekt niet zo’n keboal te moaken! slampamper!’  

De bouvier is zuver onder e iendruk van Pjotr zien optreden en nimt gas terug. 
‘Dat kinstoe wel mienen’, bromt er, ‘mor burgemeester van der Tuuk, hij woont hier vlakbij, het lestdoags zeid dat we goed uutkieken moeten veur ‘verdachte acties in het buitengebied’. Dus ik bin er slim op bedocht! Mor ik zie ok wel dat die olle strompeloar niks aparts ien t zin het, dus loop mor deur!’ 

‘Bedankt’ zeit Pjort uut e hoogte en lopt weer noar Maans toe. 
Maans drukt et stiekeldroad omdel en stapt zo t laand ien. Hij wiebelt eefkes as er op zien zere enkel landt. De bouvier stijt nog op e raand van t hiem!’ 
‘Bliksems woaks beestje Pjotr, kinst wat van leren!’  

 Pjort steurt hum niet aan e woorden van Maans en eefkes kikt er nog achterom noar de dikke zwaarte bouvier.   
‘Opscheppers, meroakelmoakers’ dat soort beesten. Mienen dat ze hiel wat binnen omdat ze wat groter binnen! 

Dan is zien aandacht ieneenent bij n hoas die verderop deur t laand hipt.

Met dank aan:
Alie de Vries: veur de aanvulling en correctie
Ben de Vries: veur de tekening van Pjotr