Thea en Maans zitten met n kladblok veur de neus aan e keukentoavel. Op e achtergrond klinkt uut e radio ‘Eenzame kerst‘ van Andre Hazes. De kerstboom stijt al ien e koamer en t huus roekt  noar dennegeur.  Ze hemmen besloten dit joar es flink uut te pakken met Kerst en willen aan e slag met de uutneudegingen en et kerstmenu. Ze moeten vanzulf nog ienkopen doen en Maans het al dreigd:

“As we op t leste stuit noar de winkel goan, dan is de helft weer uutverkocht en kin je doar wel over de koppen lopen. Dan verrek ik et om met te goan!”

 “Je hebt helemaal gelijk ouwe brombeer. De echt verse dingen haal ik volgende week op het laatste moment wel even. Nu eerst maar eens kijken wie we gaan vragen!”

Maans is vlot kloar met zien gasten. Zien vrunden Paulus en Egbert en vanzulf buurvrouw Warres die is met e feestdoagen altied allinneg. En dat oardege wichtje van e ijsco-winkel, lestdoags kwam er heur nog tegen. Ze waarkt nou ien e dierenopvang en is hielemoal over heur honde-fobie hin. As ze heur nou ok es uutneudegden met heur vriendje. Hemmen ze ok wat jongvolk aan toavel, noast Thea’s dochter Petra. Thea komt uut op heur ex-man en Thea’s beide wandelvriendinnen. Die leste twee kinnen dan mooi koppeld worden  aan die twee dreugkloten hier uut et dörp. Wel wiet kommen die op dizze menier ok es aan e vrouw!

‘Ik wil dit joar n dikke kalkoen op toavel!’ bromt Maans verder. Mien tante Carla uut Canada had dat ok altied en moeke het me leerd hoe je zo’n beestje smoakelek kloarmoaken kinnen. Ik wiet n boer ien e buurt die kalkoenen fokt. Doar zuuk in me vanmiddag et dikste exemploar uut!’

Thea viendt et best. Ze et zelf niet zo veul vlees, mor ze kin er bij veurboat al van genieten om Maans, Paulus en Egbert, met et vet van oor-tot-oor, te zien smikkeln. En Maans is de gastheer, dus die het et veur t zeggen. Zij regelt de rest van e ienkopen wel.

Aan t begun van e middag stappen Maans en Pjotr op fiets en reizen òf richting kalkoenenfarm. Et is mooi weer veur dizze tied van t joar, dus Pjotr stekt de neus ien e lucht en snuuft de geuren van t platteland op. Noa n half uurke fietsen rieden ze t aarf op van n boerderij. Op n bord stijt met grote letters:  

‘KERSTKALKOEN IN ALLE MATEN, DE LEKKERSTE DIE JULLIE OOIT ATEN!’

Dat belooft wat! Onder op t bord stijt dat je ze, ien e veren, plukt en zelfs gebroaden kopen kinnen. Maans stapt de stal ien.

Pjotr lopt eerst eefkes noar de coniferen veur wat verlichting van e bloas. Hij stijt rustig met e poot omhoog en geniet van t ruzen van e wiend.  Van achter uut e stal klinkt et geluud van n kalkoen ‘loek-a-loek-a-loek’. Pjotr schudt zien spieren even lös en gijt dan op t geluud òf,  veur dat er t ien e goaten het, stijt er oog-ien-oog met n gigantische dikke kalkoen. De bek valt hum open, wat n monster! As er weer wat bijkommen is stoamelt er.

‘Meiden dokter, wel binnen joe…  SuperTurkey?’

‘Aha een kenner I see! Let me introduce myself, Francis de oldste en dikste turkey van de whole farm!’ Ik heb al 14 Christmas-diners overleefd en heb hier een status-aparte! They can me pas slachten, nadat ik een natuurlijke dood gestorven ben. The pride van de farmer, proud to be a turkey en 16 kilo’s schoon aan de haak!’

‘Dan magst van geluk spreken jong, want ik ben bang dat er de kommende doagen weer hiel wat collega’s van dij over de kling joagd worden. Hiel knap dastoe de biel al zo lang ontweken hest!
Mor is et niet vreselek lasteg. 16 kilo, een hiel gewicht veur dien dunne pootjes. En vliegen is er veur n ‘obesitas-vogel’ zeker niet meer bij?’

‘No problemo doggie, ik kan nog steeds van tak tot tak vliegen. Net zo als toen ik young and lean was!’

Om de doad bij t woord te voegen nimt ze n aanloop en vlugt richting twee poaltjes met n dunne dwarsstok. Mor op et moment dat SuperTurkey de landing ienzet, brekt de stok en dondert et dier met e kop noar beneden ien t zand.

Pjotr heurt n dikke krak.., zigt de ogen van e kalkoen nog één keer ronddraaien en heurt dan n rochelend “Loek-loek”. t Is dudelek ze het heur vieftiende kerst niet hoald!

De deur van e stal slagt open, Maans en de boer kommen noar buten. Pjotr bedenkt hum niet, zet zien tanden ien e mouw van Maans zien jas en trekt hum met noar t nog warme liek van Super Turkey. De beteuterde boer wiet niet wat er zigt!

‘Hest  geluk Maans, de dikste kalkoen van e hiele boerderij is ien e aanbieding, 3 kilo halen, 2 betalen! Kinst hum drekt wel metnimmen of moet ik hum bij dij thuus brengen?

‘Kiek dat binnen nou es kiloknallers’, denkt Pjort en lopt tevreden richting fiets, met ien et veuruutzicht een dikke schoal met kalkoenrestjes.

Met dank aan:
Alie de Vries: veur de aanvulling en correctie
Ben de Vries: veur de tekening van Pjotr