Pjotr lebbert zien boas wakker. Dat gebeurt aans nooit want Maans het de deur van e sloapkoamer altied dicht. Mor Maans leit op e bank, hij het zien boksem, trui en e sokken nog aan. Een lege fles Beerenburg stijt noast de toavelpoot en op e toavel stijt n schoaltje met n tipte metworst. t Kwiel lopt Pjotr uut e bek, hij slikt Maans nog één keer om e kop en vret dan vlug t stukje worst op.

Maans schrikt wakker,  knippert met e ogen en kikt dan recht ie moalende kuzen van Pjotr.

“Verrek , ben ik hier guster verdarre ien sloap vallen. Alles dut mie zeer!

Steunend en kreunend komt Maans ien e benen, hij grip doalek noar zien kop die bonkt as n gek. Guster had er met Paulus noar t voetbal keken, der was gien donder aan. Ze hadden et mor op n zupen zet en toen Paulus om vier uur noar huus waggelde, had Maans nog één borrel nommen. Met as gevolg …..

t Is gelukkeg mooi dreug weer en der is niks beters tegen n koater as n fris fietstochtje. Maans zet Pjotr ien t bakje veurop e fiets, controleert zien bandenspanning en de accu. Harregat vergeten op te loaden, mor hij nimt de gok. Ze rieden richting et Lauwersmeer en algedureg vernimt Maans dat et vanuut et noordoosten harder begunt te waaien. Dan mor even n streepke ondersteuning derbij, et moet gien aannommen waark worden. Je fietsen toch veur de lol!

Eenmoal over de diek kommen ze n groot spandoek tegen, dat over n silo spannen is. ‘Verknal de Kollumerwaard niet!’ stijt er op. Maans herinnert hum dat er op e radio heurd het, dat et Ministerie van Defensie  zien begereg oog vallen loaten het op dizze polder. Ze willen der n springterrein ienrichten, woar ze trainen kinnen met zwoare explosieven.

‘Je snappen er toch werkelek niks van!’, begunt Maans tegen Pjotr te oreren, ‘Hemmen ze hier n mooi natuurgebied met vogels en herten en dan willen ze begunnen met die knapperij. Straks alpmoal dieren met oordoppen op. Net as al die minsen die zo neudeg noar muziek luustern moeten as ze lopen of fietsen! De individualisering ten top en dan straks ok nog ien t dierenriek!’ t Most verboden worden!

Oordoppen, doar had Pjotr nog nooit zo over noadocht, al wol der sums ok wel eefkes van et gesoes van Maans en Paulus òfweden.  Hij kon hum wel bedenken dat beesten schrikken zallen van dat geknal, mor of ze dan votgoan uut et gebied?

As Maans et tied viendt om de thermoskan aan te spreken, zet er de fiets tegen e rand van n bank. Bliksem, die accu is al flink achteruut lopen!

Pjotr is òfdwoald noar de wotterkant om wat vocht kwiet te roaken en zigt verderop twee zwoanen . As er zien poot optild, moaken ze flink lawaai.

 ‘Rusteg mor, goed volk!’, blaft er, ‘Mag ik jim wat vroagen?’

De zwoanen wenden et roer en kom op hum òfzwemmen.

Pjotr valt met e deur ien huus;  ‘Hemmen jim  een schaarp geheur?’

‘Hoezo’  vroagen de zwoanen verboast? ‘Nou dat wil ik groag wieten’ zeit Pjotr

Óke, wij binnen vanzelf gien duven of peerden, mor me dunkt we binnen zeker niet doof.’ Zeit de oldste.

‘Docht ik al, want ik heb nog nooit n zwoan met n heurapperoat zien. ‘Ha, ha, ha’ Pjotr lacht om zien eigen grap. De zwoanen kieken hum aan met n meewoarege blik, ‘stom hondje’ zeit de jongste

Pjotr gijt veder. Ik heb wel es heurd dat jim zicht niet al te best is en dat zwoanen sums zo mor tegen n wiendmeulen aan vliegen! Vrimd want dat binnen gien lutje dinkjes en ze moaken nog lawaai ok! Zo moakt Unox zeker zwoanepaté!’

De oldste zwoan is et zat en begunt fel te sissen. Hij barst lös;

 ‘Dat binnen gien grappen hondje! Der binnen al femilieleden van ons sneuveld deur die gehaktmeulens, dus n klein bietje respect ja! Ik heb ienderdoad lucht kregen van et plan, dat ze hier met knapperij aan e gang goan. Kinnen we weer verhuzen. Wij zatten eerst wat noordeleker onder de diek, mor doar joegen soldoaten elke dag met voertugen langs. Toen gingen wat verderop zitten mor dat bleek n landingszone veur parachutisten te weden. Toen binnen we weer verder trokken. Ik heb altied begrepen dat et Nederlandse leger gien echte munitie meer het en dat ze voak oefenen deur ‘Pang, Pang’ te roepen. Nou doar worden we niet aans van! Mor as der met granoaten en dynamiet smeten wordt, dan wiet ik het nog zo net niet. We binnen vanzelf gien plofzwoanen. Ze moeten niet op ons schieten.

Pjotr gooit er nog n grap ien ‘ Jim kinnen altijd nog n pakje met groen-bruune  camouflage- veren aantrekken!’

Veurdat et goed tot de zwoanen deurdrongen is  heurt Pjotr Maans op zien vingers fluiten en weg     i-der. Op noar huus! De zwoanen kieken mekoar aan en schudden heur lange halzen ‘dom hondje’.

Et is mor goed dat de wiend vanuut et noorden komt en toenommen is, want de accu is teruglopen noar 15 procent.‘As we geluk hemmen, kinnen we nog op stroomkracht noar huus kommen Pjotr. Ik heb eileks gien zin om t leste stuk zelf te trappen met zo’n zwoare hond veurop. As de accu leeg roakt, moest mor noast  de fiets lopen!’

Pjotr kikt hum op-en-del aan en denkt: ‘Doe slimmerik. Was guster mor wat lozer west. Wat minder zupen en de kop der beter bij holden! Dan hast dien fiets eerder aan e stroom zet!
Mor ja, as de drank is in de man …….!’

Met dank aan:
Alie de Vries: veur de aanvulling en correctie
Ben de Vries: veur de tekening van Pjotr